BEN İNSAN BİRİKTİRİYORUM..

Yine uzun bir ara verdim, farkındayım. Ama bilgisayarımı aldığım mağaza sağolsun ! Daha bir yılı dolmamış bilgisayarımı kısa aralıklarla üçüncü kez tamire götürmek zorunda kaldım. Bilgisayar üreticisi Casper' a kızgınım, o ayrı. Ama satın aldığım mağaza, her tamire götürüşümde iki haftadan önce vermeyince - güya yasal süreyi kullanıyorlar - bir de üstüne ikinci götürüşümde not aldıkları arızalardan birini düzeltmeyince ve dahi son götürüşümde güya düzelttikleri arıza hiç düzelmemiş olunca..Offf,
özür dilerim ama ben anlatırken yoruldum, sizin de kafanız nasıl şişmiştir kimbilir ! Hasıl-ı kelam, uçağım (!) pardon bilgisayarım artık kucağımda, hasret giderme operasyonuna başlayabilirim..

Öncelikle Ramazan ayı herkese hayırlı olsun, oruç tutanlara kolay gelsin. İnşallah ramazana özel tariflerimizle sık sık buluşacağız. Fakat size yine güzel bir buluşmadan bahsetmek istiyorum:

Geçen yıl Mayıs ayında üniversiteli arkadaşlarımla süper bir toplantı düzenlemiştik ve o muhteşem buluşmayı size burada anlatmıştım. Bu yıl kader benim sayfama harika bir buluşma daha yazdı ve bu kez bir dört yıl kadar geriye gidip İzmir Kız Lisesi' nden arkadaşlarımla buluşturdu beni. Mavişehir Kent Restaurant' da gerçekleşen bu buluşma da tıpkı diğeri gibi huşu içinde geçti ve inanılmaz bir hasret gidermeye vesile oldu. İçlerinden ikisiyle benim bağlantım hiç kopmamıştı zaten. Fakat diğer sekiziyle yıllardır, hatta bazılarıyla tam 29 yıldır hiç görüşmemiştim. Harikaydı, harika..

Bol bol muhabbet ettik. Her şeyden, hayatımızdaki herkesten, eşlerimizden, çocuklarımızdan, artık aramızda olmayan büyüklerimizden, bugüne kadar neler yaptığımızdan, neler yapacağımızdan, gerçekleştirdiğimiz veya kaçırdığımız hayallerimizden, lise yıllarındaki komik veya hüzünlü anılarımızdan, sağlık sorunlarımızdan ve daha nicesinden bahsettik, dolu dolu..

İçlerinden biri kendisini anlatırken ( O kendini biliyor) dedi ki: "Hayatımda çok şükür hiç parasız kalmadım. Hep yetecek kadar oldu. Ama para benim hayatımda hiç öncelikli olmadı, önemli olabilir ama hiç birinci önceliğim olmadı. BEN 'İNSAN' BİRİKTİRDİM.." Bittim, orada bittim. Eğer gerçek mesleği olan gazeteciliği yapıyor olsaymış, şu anda tozu dumana katıyor olurdu muhakkak, eminim. Bu kadar mı güzel laf olur. Beni özetledi sanki. Söylemek isteyip de kelime bulamadığım için söyleyemediğim şey budur işte, özellikle şu son zamanlarda. 'Çok insan seçtikleri, ayırdıkları' için hayatlarında kan bağı olanlar dışında tek bir arkadaşları, dostları olmayan, yapayalnız yaşamaktan özel bir haz duyan, ve beni çevreleyen bu insanlara çok çirkin bir genelleme yaparak 'laylaylom' diyebilme cüret ve gafletini gösteren bazılarına ithafımdır: "BEN İNSAN BİRİKTİRİYORUM". Hayatımda bir dünya arkadaş, daha küçük bir dünya dost ve küçük bir uydu kadar da can dostum var ve bundan duyduğum mutluluğu anlatmaya bazen gerçekten kelime bulamıyorum. İyi ki varsınız, iyi ki varlar.

İnşallah böyle bir güzelliği, tekrar toplanabilmeyi en kısa zamanda yine başarırız. Tek kelimeyle harikaydı. Hepinizi tekrar selamlıyorum. Tariflerimizle yarından itibaren buluşmak üzere, "SEVGİYLE" kalın..